Η κεϋνσιανή οικονομική θεωρία προέρχεται από τον Βρετανό οικονομολόγο John Maynard Keynes, και προέκυψε από την ανάλυσή του για τη Μεγάλη Ύφεση τη δεκαετία του 1930.
Οι διαφορές μεταξύ της κεϋνσιανικής θεωρίας και της θεωρίας της κλασικής οικονομίας επηρεάζουν, μεταξύ άλλων, τις κυβερνητικές πολιτικές. Η μία πλευρά πιστεύει ότι η κυβέρνηση πρέπει να διαδραματίσει ενεργό ρόλο στον έλεγχο της οικονομίας, ενώ η άλλη σχολή πιστεύει ότι η οικονομία είναι καλύτερα να μείνει μόνη της για να ρυθμιστεί. Οι επιπτώσεις και των δύο έχουν επίσης συνέπειες για τους ιδιοκτήτες μικρών επιχειρήσεων όταν προσπαθούν να λάβουν στρατηγικές αποφάσεις για την ανάπτυξη των εταιρειών τους.
Κεϋνσιανά Οικονομικά και Οικονομία
Οι Κουησιανοί υποστηρικτές πιστεύουν ότι ο καπιταλισμός είναι ένα καλό σύστημα, αλλά ότι μερικές φορές χρειάζεται βοήθεια. Όταν οι καιροί είναι καλοί, οι άνθρωποι εργάζονται, κερδίζουν χρήματα και τα ξοδεύουν σε πράγματα που θέλουν. Οι δαπάνες διεγείρουν την οικονομία και όλα λειτουργούν ομαλά. Αλλά όταν η οικονομία πηγαίνει προς τα κάτω, οι διαθέσεις αλλάζουν.
Σε δύσκολες στιγμές, οι επιχειρήσεις αρχίζουν να κλείνουν και να απολύουν τους υπαλλήλους τους. Οι άνθρωποι δεν έχουν χρήματα για να ξοδέψουν και προσπαθούν να σώσουν όσα λίγα έχουν απομείνει. Όταν οι άνθρωποι σταματούν τις δαπάνες, η οικονομία χάνει τη δυναμική της και στρέφεται πιο κάτω.
Η κεϋνσιανή άποψη της κυβερνητικής παρέμβασης
Η κεϋνσιανή θεωρία λέει ότι είναι ακριβώς όταν η κυβερνητική παρέμβαση έχει νόημα. Εάν οι άνθρωποι δεν ξοδεύουν, τότε η κυβέρνηση πρέπει να εισέλθει και να καλύψει το κενό. Ωστόσο, υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα: Η κυβέρνηση δεν έχει τα δικά της χρήματα. Πρέπει να πάρει χρήματα από τους ανθρώπους και τις εταιρείες για να τα ξοδέψει. Οι υψηλότεροι φόροι για τις επιχειρήσεις αφαιρούν χρήματα που διαφορετικά θα μπορούσαν να δαπανηθούν για περισσότερες επενδύσεις για την ανάπτυξη της εταιρείας.
Κλασική Οικονομία και Δωρεάν αγορές
Η θεωρία της κλασικής οικονομίας είναι ότι οι ελεύθερες αγορές θα ρυθμιστούν εάν μείνουν μόνες τους. Οι αγορές θα βρουν το δικό τους επίπεδο ισορροπίας χωρίς παρέμβαση από ανθρώπους ή την κυβέρνηση.
Σε μια κλασική οικονομία, ο καθένας είναι ελεύθερος να επιδιώκει τα προσωπικά του συμφέροντα σε μια αγορά που είναι ελεύθερη και ανοιχτή σε κάθε ανταγωνισμό. Όταν οι άνθρωποι εργάζονται σε δουλειές κάνοντας πράγματα, πληρώνονται και χρησιμοποιούν αυτούς τους μισθούς για να αγοράσουν άλλα προϊόντα. Στην ουσία, οι εργαζόμενοι δημιουργούν τη δική τους ζήτηση για αγαθά και υπηρεσίες.
Ο ρόλος της κυβέρνησης στην οικονομία
Οι κλασικοί οικονομολόγοι δεν τους αρέσουν οι κυβερνητικές δαπάνες, και απεχθάνονται ιδιαίτερα περισσότερο το δημόσιο χρέος. Θα προτιμούσαν έναν ισορροπημένο προϋπολογισμό επειδή δεν πιστεύουν ότι η οικονομία επωφελείται από τις υψηλότερες κυβερνητικές δαπάνες. Οι Κινέζοι είναι εντάξει με το δημόσιο δανεισμό, επειδή είναι πεπεισμένοι ότι οι κρατικές δαπάνες αυξάνουν τη συνολική ζήτηση στην οικονομία.
Ανεργία και πληθωρισμός
Οι Κινέζοι ενθουσιώδεις προτιμούν τη συμμετοχή της κυβέρνησης και ανησυχούν περισσότερο για τους ανθρώπους που έχουν δουλειές από ότι για τον πληθωρισμό. Βλέπουν το ρόλο των εργαζομένων ως χρήση των ικανοτήτων τους για να συμβάλλουν στο καλό της κοινωνίας. Οι Κινέζοι δεν ανησυχούν για το κόστος των αγαθών ή την αγοραστική δύναμη του νομίσματος.
Οι κλασικοί οικονομολόγοι ανησυχούν για την ανεργία, αλλά ανησυχούν περισσότερο για τον πληθωρισμό των τιμών. Θεωρούν τον πληθωρισμό ως τη μεγαλύτερη απειλή για μια ισχυρή μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της οικονομίας. Οι κλασικιστές πιστεύουν ότι η οικονομία θα επιδιώκει πάντα ένα επίπεδο πλήρους απασχόλησης. Πιστεύουν ότι η ανεργία προκύπτει από κυβερνητική παρέμβαση στην ελεύθερη αγορά ή την ύπαρξη μονοπωλίου σε μια βιομηχανία.
Τιμές και επιρροές στην αγορά
Οι κλασικοί υποστηρικτές θέλουν μια αγορά που να είναι ελεύθερη να βρει τα δικά της επίπεδα προσφοράς και ζήτησης. Πιστεύουν ότι οι τιμές πρέπει να κυμαίνονται με βάση τις επιθυμίες των καταναλωτών. Η αγορά θα προσαρμοστεί σε τυχόν ελλείψεις και πλεονάσματα προϊόντων. Οι Κινέζοι πιστεύουν ότι οι τιμές πρέπει να είναι πιο άκαμπτες και ότι η κυβέρνηση πρέπει να προσπαθήσει να διατηρήσει τη σταθερότητα των τιμών. Θα ήθελαν να δουν η κυβέρνηση να επηρεάζει τους ανθρώπους και τις εταιρείες να διατηρούν τις τιμές εντός συγκεκριμένων ορίων.
Η μελλοντική ανάπτυξη της οικονομίας
Μια βασική διαφορά μεταξύ Κινέζων και κλασικιστών είναι ο τρόπος πρόβλεψης και αντιμετώπισης της μελλοντικής ανάπτυξης της οικονομίας. Οι κεϋνσιανοί επικεντρώνονται σε βραχυπρόθεσμα προβλήματα. Θεωρούν αυτά τα ζητήματα ως άμεσες ανησυχίες που πρέπει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση για να διασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη της οικονομίας.
Οι κλασικιστές επικεντρώνονται περισσότερο στη λήψη μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων αφήνοντας την ελεύθερη αγορά να προσαρμοστεί στα βραχυπρόθεσμα προβλήματα. Πιστεύουν ότι τα βραχυπρόθεσμα προβλήματα είναι απλώς χτυπήματα στο δρόμο που η ελεύθερη αγορά θα επιλύσει τελικά από μόνη της.
Το αν οι κεϋνσιανοί ή οι κλασσικοί οικονομολόγοι είναι σωστοί στις απόψεις τους δεν μπορεί να καθοριστεί με βεβαιότητα. Οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων πρέπει να χρησιμοποιούν τις ενέργειες των πολιτικών και των ηγετών των επιχειρήσεων ως πινακίδες για να τους βοηθήσουν να πάρουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με την ανάπτυξη των εταιρειών τους.